آسیب‌شناسی مهمانی ایرانی
تجمل گرایی را کنار بگذارید_برترین ها

قبل از اینکه این آسیب‌ها را بررسی کنیم. چند ضرب المثل مربوط به میهمانی و آداب
میهمانی از کتاب امثال و حکم دهخدا را برایتان آورده ایم که شاید جالب باشد.

. مهمان تا سه روز عزیز است
. مهمان حبیب خداست.
. مهمان خنده رو باشد، صاحبخانه خون بگرید

. مهمانِ دیروقت خرجش پای خودش است.
. مهمان، روزیِ خود را با خودش می‌آورد.
. مهمان عزیز دوستت میدارم، تنباکو داری قلیان بیارم

. مهمان که یکی شد، صاحبخانه گاو می‌کشد.
. مهمان منی به آب، آن هم لب جوی.
. مهمان ناخوانده، خرجش با خودش است.

. مهمان هر که باشد، در خانه هرچه باشد.
. از سیرم و میرم، باید ترسید!

حال به بررسی آسیب‌های میهمانی ایرانی می‌پردازیم:

. تجمل گرایی و تشریفات
متاسفانه دراین زمانه تجمل گرایی و تشریفات به شدت در حال افزایش است. از
دکوراسیون و چیدمان منزل گرفته تا لباس و آرایش میزبان و غذا و آرایش سفره.
این تجملات چندین آسیب عمده دارند:

. اولین آسیب، خستگی میزبان است
میزبان برای اینکه این تشریفات را فراهم کند به ذهن و بدن و اعصابش آسیب می‌زند.
پس هم خودش از مهمانی لذت نمی‌برد و هم میهمان‌ها نمی‌توانند از حضور میزبان استفاده
لازم را ببرند.

. دومین آسیب، هزینه‌های حاصل از این تجملات هاست
اگرچه ممکن است میزبان مشکل مالی نداشته باشد و از پس هزینه‌های کلان برآید، اما
در غالب موارد، طرف مقابل این توانایی را نداشته و در پس دادن مهمانی دچار مشکل
خواهد شد.

. سومین آسیب، سنگین و رسمی شدن فضاست
وقتی تجملات و تشریفات بیش از اندازه باشد، ناخواسته جوی سنگین و رسمی بین افراد
ایجاد شده و حس آرامش و دوستی از بین خواهد رفت.

چرا ما عاشق تجملات هستیم؟

میل به متفاوت و تک بودن
مهمان نوازی و احترام گذاشتن به مهمان
نشان دادن هنر کدبانوگری و آشپزی
خودنمایی و جلب توجه و نشان دادن دارایی خود به مهمان
رفع کمبود‌ها و نقص‌های مادی و معنوی میزبان
گرفتن امتیاز از مهمان


راه حل چیست؟

1. سادگی در پذیرایی
2. از مهمان کمک خواسته و او را در فرآیند مهمانی دادن شریک کنید.
3. پیش قدم شدن مهمان در امر کمک کردن به میزبان.
4. بحث‌های سیاسی
اخیرا بحث‌های سیاسی و شکایت کردن از گرانی‌ها و تورم جامعه به مهمانی‌ها کشیده
است. متاسفانه زمانه طوری شده که تا چند نفر دور هم جمع می‌شوند شروع به بحث
کردن و شکایت کردن از سختی‌ها و مشکلات جامعه کرده و در آخر هم معمولا فضا
متشنج شده و چه بسا به مشاجره هم کشیده خواهد شد. پس حتی الامکان باید از این بحث‌ها
در مهمانی‌های خانوادگی و دوستانه پرهیز کرد.

5. گوشی موبایل و تلویزیون و …
در دست گرفتن گوشی موبایل در مهمانی از بدترین عادات و به نوعی بی احترامی به
صاحبخانه و دیگر مهمان هاست.

6. رقابت و چشم و هم چشمی
اگر بتوانیم با سادگی و دریادلی این آسیب را هم رفع کنیم، مهمانی‌های ما زیبا‌تر خواهد
شد.

7. غذا
بدون عجله و بدون شتاب میز غذا را چیده و سریع آن را جمع نکنید و اجازه دهید تا
مهمان‌ها با آرامش خاطر غذا را صرف کنند و سر میز غذا به گفتگو بپردازند. غذا را با
گشاده رویی و روی خوش سرو کنید

8. تفاوت‌های شخصیتی
بهتر است در میهمانی‌ها هر کس با کسانی که تیپ شخصیتی مشابهی با او دارند به گفتگو
بپردازد.

9. تعارف
افراط در تعارف چیزی جز بر هم زدن روابط دوستانه در مهمانی‌ها نخواهد داشت. پس
سعی کنید چه به عنوان میزبان و چه به عنوان میهمان تعارف کردن را به حداقل برسانید.

پی نوشت: محتوای این مطلب برگرفته از سخنان دکتر ایرج شهبازی در همایش «آسیب
شناسی میهمانی ایرانی» به همت «موسسه خیریه آینده برتر» بود.
امیدواریم این توصیه‌ها را به کار برده و از کنار هم بودن در مهمانی‌های نوروزی لذت
ببرید.

 تو آدمِ مهمی هستی?!

داشتنِ چندتا فرشته اختصاصی
زمینِ زیرپات ُ آسمونِ بالای سرت!
پدیده های طبیعی و مصنوعی!
هفته ای دوبار چک شدن
توسطِ والاترین مقامِ خلقت
روزی پنج تایمِ مشخص
برای صحبت با صاحبِ این دم ُ دستگاه!
داشتنِ چهارده پشتوانه و پناهگاهِ محکم

متعجبم بشر با داشتنِ این همه امکانات
به پولِ کاغذی میگه ثروت!

????????
فقط شهدا?را که #تفحص نمی کنند!گاهی باید آدم های زنده?(#مرده) را هم
تفحص کرد و پیدا کرد!!
خود شان را…
#دل شان را…
عقل شان را…
.
گاهی در این #راه پر پیچ و خم!
مردانگی ، غیرت ، #دین ، عزت ، شرف ، #تقوا…
را گم می کنیم…?
.
نمی گوییم نداریم!
داریم!✋
اما #گم می کنیم…?
.
باید گشت و پیدا کرد…
نگردیم، وِل معطل هستیم!
باید بگردیم و در این #رمل زار دنیا!
که هر آن ممکنِ باد?بیاد و قسمت دیگه وجودمان را زیر #رمل های #دنیا گم کند…
.
خودمان را پیدا کنیم…
ببینیم کجای قصه ایم…
کجای سپاه #مهدی عج?هستیم…
کجا به درد #آقا خوردیم…
کجا #مثل آقا عمل کردیم…?
.
کجا ❓مثل #شهید_دستواره؛
اینقدر کار کردیم تا از #خستگی خوابمان نبرد بلکه بیهوش بشیم!
.
کجا❓ مثل #شهید_ابراهیم هادی برای فرار از
گناه چهره مان را ژولیده کردیم…
.
.

کجا❓ مثل #شهید_حسن_تمیمی
براے دفاع از حریم آل الله
جـان خـود را به کف و فداے عمه سادات کرد
.
.
حرف آخر!
به قول بچه های #تفحص؛
نقطه صفر صفر و #گرا دست مادرمان ?زهرا سلام الله علیها ست…?
.
همون #مادری که وقتی #شهید_برونسی؛
راه را در #عملیات گم کرد!
وقتی #توسل به مادرش حضرت زهرا کرد!
.
حضرت گفت چهار تا به راست پنج تا به چپ!!
رفتند و #مسیر را پیدا کردند…
.
پس #گرا و نقطه صفر صفر!
دست مادرمان? حضرت زهرا سلام الله علیها ست…?

✅ بالاخره یه نوروز جدید تو راهه و هرکی تو فکر هفت سین خودشه…

بعضیا هفت سینشون “سنجد“ و “سیر” و “سماق” و “سرکه” و “سیب” و “سبزه” و “سوسن“ـه


بعضیا هفت سینشون “سکه“ و “سانتافه“ و “سفر خارج “ و “سونا“ و “سگ جیبی” و “ساختمون آنچنانی” و “سرمایه ها“شونه.

بعضی ها هفت سینشون “ساختمون نیمه کاره” و “سقفایی که چکه میکنه“ و “سکه های پول خرد واسه خرید نون” و “سبد های خالی” و “سیاهی دود هیزم” و “سرمای تنشون” و “سیلی سرخ صورتشون“ـه

بعضی ها “سیاهن” بعضی ها “سفید“!
بعضیا “سبزن“ و بعضیا “سرخ“!
بعضی ها یه سین پر و پیمون “سلامتی“ دارن و نمیبیننش…
بعضیا در به در “سکه“هاشون رو ،“سَر به نیست “ میکنن تا سین ”سلامتی“ رو “سَر“شون باشه.

بعضیا از سین های دنیا فقط یه “سر پناه” میخوان، بعضیا فقط یه “سرپرست“!

بعضیا “سرمست” دنیان و بعضی ها “سرسام“ میگیرن از اینهمه “سردرگمی” هاش!

بعضی ها رو میشناسم که هفت “سین” زندگیشون رو با “صاد “میچینن: صفا و صداقت و صمیمیت و صبر و صلح و صلابت و صواب …

? هفت (صاد)تون موندگار ?

چه‌ها با خیالِ کفش و لباس نو، چشمانشان را می‌بندند!
زن‌ها با فکر عوض کردن فرش و رنگ مبل جدیدشان!
مردها با محاسبه‌ی هزینه‌های شب عید و کارهای نیمه‌تمامشان!

اما فروردین که از نیمه بگذرد، طرح فرش و رنگ مبل از مُد می‌افتد و کفش و لباس نو از چشم، هزینه‌ها و کارهای نیمه‌تمام هم احتمالا تمام می‌شود!

ماهی‌ها می‌میرند و سبزه‌ها پلاسیده می‌شوند.
روی دیوارها و شیشه‌ها باز گرد و خاک می‌نشیند و هفت‌سین‌ها کم‌کم جمع می‌شود…

اینها رو گفتم که بدانید، اگر هفت‌سینتان یک سین هم کم داشته باشد، ایرادی ندارد!
اگر لباستان فلان مارک و مبلتان فلان طرح هم نباشد، آسمان به زمین نمی‌آید جانم!
خارج کنید خودتان را از دور این رقابت چشم و هم‌چشمی‌ها… شادی‌هایتان را به این مادیات بی‌دوام گره نزنید!

بگذارید کودکانمان یاد بگیرند که سال نو چیزی نیست جز حال خوب کنار هم بودن! جز وقتی که در کنار هم می‌گذرانیم… احساس خوشبختی داشتن با مادیات هنر نیست!

اگر میان همین اندک ‌داشته‌هایتان هم، با هم مهربان بودید، آن وقت بروید و میان مردم خوشبختی‌تان را جار بزنید!

اگر تصمیم گرفتید امسال را بیشتر کنار هم باشید و بیشتر لبخند بزنید، آن وقت است که شکوفه‌های خوشبختی در دلتان جوانه می‌زند
و حال و هوای زندگیتان بهاری می‌شود…

لبخند بزنید به ترک دیوارتان!
شاید شکوفه‌ای میانش منتظر جوانه زدن باشد!

?????????


به پایان سال رسیده ایم…انتهای کوچه اسفند
بیایید برای هم دعا کنیم
دعا کنیم برای جاودانگی مهر مادر ? … همیشه سبز ماندن نگاه خسته ی پدر…
سلامتی همسر و خواهر و برادر و فرزند
برای دل دوستانمان دعای روشنی کنیم…
دعا کنیم برای قلب مهربان همسایه…
دعا کنیم برای تمام بیمارانی که چشم به خدای الشافی دوخته اند.
دعا کنیم برای تمام آنانی که سفره خالیشان را به حرمت مهربانی خدایشان شکر میگویند!
دعا کنیم برای دل کودکانی که جای خالی پدر گوشه سفره هفت سینشان به چشم میخورد اما لبخند میزنند برای دل مادر و به پاس شکر خدایشان.
دعا کنیم هیچ پدر و مادری در این شب عید شرمنده نگاه اشک آلود فرزندش نشود
و دعا کنیم برای تمام کسانی که این روزها زیر بار جنگ و بی عدالتی ها هنوز لبخند میزنند به امید لطف خدایشان
و بعد…
دعا کنیم برای دلمان تا همیشه آبی بماند و لبریز از عشق به دیگران!
یادمان نرود دنیا در گذر است جایی برای شستشوی دلمان از تمام غصه ها و کدروت ها پیدا کنیم… گاهی چه زود دیر میشود…
امیدوارم نوروزی که پیش رو دارید….
آغاز روزهایی باشد که آرزو دارید ?

❤ ️ ???????❤

?#سـیــــره_شهــــدا ?

قبل از عملیات میمڪ بود ،‌
دلم آرام نداشت ،
عبد الحسین انگار فهمیده بود ،

❣بدون مقدمہ گفت :
” من با تمام وجود بہ آیہ ی ‌
‌«و مارمیت اذرمیت و لکن الله رمی»‌
اعتقاد دارم ،
تو عملیات ها یقین دارم کہ
خداست کہ تیر ها رو بہ اهداف مینشونہ…‌
‌
‌داشتم نگاش مےڪردم ، پرسید :
” قرآن دارے تو جیبت .. ؟ “
یہ قرآن جیبے داشتم ، گفتم :” آره ”
گفت :برای اینکہ حرفم بهت ثابت بشہ
همین الان قرآنتو در بیار و باز ڪن ،
اگر این آیہ نیومد .. ! “

❣قرآن رو در آوردم ،‌‌
بسم الله گفتم و بازش ڪردم‌
«و مارمیت اذرمیت و لکن الله رمی» ‌
دلم آرام شد ..
‌
?#شهیدعبدالحسین_برونسی ?

⚠ نمک‌نشناس کیست؟؟!!

? شنیدی میگن طرف نمک میخوره، نمکدون میشکنه؟

? قرآن میگه شما اینطوری نباشید.

⛔️ سر سفره‌ی خدا، از دشمنِ خدا پیروی نکنید.

☝️ نه اینکه دشمنِ خدا، دشمنِ خودتون.

? سوره انعام، آیه 142 ?

? کُلُوا مِمَّا رَزَقَکُمُ اللَّهُ وَ لَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُّبِینٌ.

? از آنچه خدا به شما روزی داده است، بخورید! ولی از گامهای شیطان پیروی نکنید، که او دشمن آشکار شماست!

خیلی نامردیه ???

آدم روزیِ #خدا رو بخوره ?? ??

اونوقت به حرف #شیطان ?? گوش بده…


? پس بیایید با قدرت ? به شیطان بگیم: “نه”

فڪ ڪن برے #سوریہ…..

•بہ همہ بگے فردا میرمـ
پیش بے بے…… ?

•برے تو صحن.. ?
•پرچم یا عباس… ?
•سربند •{ڪلنا عباسڪ یا زینب}•…?

•برے تو حرمـ ?
رو بہ روے ضریح.. ?

•بگے خانوم اجازه میدین
برم دفاع ڪنم از حرمتون…… ⚔

•بعد….↩️

●یہ پلاڪ… ?
●یہ لباس بسیجے …. ?
●یہ ڪلاشینڪف… ?

●یہ ڪلت… ?
●یہ گلولہ ..?
●یہ بیابون…. ?

●بیابون نہ بهشتـ….. ??
●پشتتـ یہ گنبد……….. ?
●انگار خانوم داره نگاتـ میڪنہ…… ?

●خانوم نگات میڪنہ…….. ?

‌‌●حس میڪنے ڪنارتہ… ?

●بهت افتخار میڪنہ
بهت لبخند میزنہ… ?

●یہ نگاه به پشتـ سرتـ
بہ پرچم یا عباس میندازے ??

●میگے اربابـ
تا اسم شما رو گنبد هستـ….?

● مگه ڪسے میتونہ?
بہ حرم چپ نگاه ڪنہ…. ?❌

●خم شے بند پوتینتو
سفت میڪنے…. ?

●سربندتو سفتـ میڪنے… ?

●ڪلاشتو سفتـ میچسبے… ?

●ڪلاشتو میگیرے میگے یا عباس….. ✊ ?

●بعد از اینکه چندتا داعشے
حرومے رو به هلاڪت رسوندے ?

●ببینے یہ ضربه خورده بہ قلبتـ…. ??

●قلبت شروع میڪنہ بہ سوختن…..?

●از خون دستت میفهمے
مجروح شدے…. ?

●میگے بے بے ببخشید شرمندم…… ?

●دیگه توان ندارم…… ?

●دوستاتـ جمع شن دورتـ
نفساتـ بہ شمارش میوفتہ ??

●چشمات تار میبینہ…… ?

●بے بے بیاد بالا سرتـ برا شفاعتـ… ?

خون زیادے ازتـ رفتہ……. . ?

●دوستاتـ پاهاتو بلند ڪنن
تا خون بہ مغزتـ برسہ…

●اما میگے:
پاهامو بذارین
زمین سرمو بلند ڪنین… ?

●بے بے اومده میخوام
بهش سلام بدم…… ?

●چند دقیقه بعد چشماتو ببندے…. ?

●چند روز بعد بہ خانوادتـ
خبر بدن شهید شدے…….

#عجب_رویایے…. ?
اللهم الرزقنا شهادت فے سبیلڪ

اغلب ما #سواد_رابطه نداریم.

بلد نیستیم بفهمیم دنیای #آدم ها با هم #فرق دارد.
#توقع داریم کسی که با ماست خود ما باشد.
حتی #حاضر نیستیم به #نیازها، #خواسته ها و #علایق او #توجه کنیم.
#غرور خودمان را بسیار #دوست داریم،
#اما_توقع_داریم_او_غرور_و_نیاز_و_توقع_نداشته_باشد.

و #درکش برای ما #سخت است که او دنیایی دارد که خودش ساخته و آن را صرفا با ما به #اشتراک گذاشته،
نه اینکه بخواهد بر اساس خواسته ی ما دنیای #تازه ای بسازد.

#ما_بلد_نیستیم_کنار_هم_باشیم.

موشک جواب موشک

«مثل این که اولین بارش بود پا به منطقه عملیاتی می گذاشت. از آن آدم هایی بود که فکر می کرد مأمور شده است که انسانهای گناهکار، به خصوص عراقی های فریب خورده را به راه راست هدایت کرده، کلید بهشت را دستشان بدهد. شده بود مسؤول تبلیغات گردان. دیگر از دستش ذله شده بودیم. وقت و بی وقت بلندگوهای خط اول را به کار می انداخت و صدای نوحه و مارش عملیات تو آسمان پخش می شد و عراقی ها مگسی می شدند و هر چی مهمات داشتند سر مای بدبخت خالی می کردند. از رو هم نمی رفت..
تا این که انگار طرف مقابل، یعنی عراقی ها هم دست به مقابله به مثل زدند و آن ها هم بلندگو آوردند و نمایش تکمیل شد.
مسؤول تبلیغات برای این که روی آنها را کم کند، نوار «کربلا، کربلا، ما داریم می آییم» را گذاشت
لحظه ای بعد صدایی از بلندگوی عراقی ها پخش شد که: «آمدی، آمدی، خوش آمدی جانم به قربان شما. قدمت روی چشام. صفا آوردی تو برام…
تمام بچه ها از خنده ریسه رفتند و مسؤول تبلیغات رویش را کم کرد و کاسه کوزه اش را جمع کرد و رفت

?پادگان دو کوهه ?
  
?این پادگان در فاصله هفت کیلومتری شمال شهر اندیمشک و 160 کیلومتری شهر اهواز قرار دارد. این پادگان در دوران دفاع مقدس در منطقه جنوب به عنوان مهمترین پایگاه آماده سازی رزمندگان اسلام به شما می رفت. ❤️
?دو کوهه، عقبه عملیات فتح المبین بود و در طول دوران دفاع مقدس میزبان نیروها از لشگرهای متفاوت و به خصوص لشگر حضرت رسول(ص) از تهران بود.? 
?این مکان محل استقرار سرداران شهید چون احمد متوسلیان، ابراهیم همت، رضا چراغی، عباس کریمی، دستواره، محسن وزوایی، سعید مهتدی و سعید سلیمانی و بسیاری از رزمندگان اسلام بوده است. ?

#پادگان_دوکوهه?

بیا خیال ڪنیم…
دستان‌مان بین ضریح
گره خورده‌اند!
بیا خیال ڪنیم…
ڪفش‌های‌مان را از
ڪفش‌داری گرفته‌ایم و…
عقب‌عقب قدم بر می‌داریم
و می‌گوییم:

ولا جعل‌الله آخرالعهد منی لزیارتڪم!
.
.
.
بیا خیال ڪنیم…
#امشب_ڪربلاییم!

تو آنقدر ضعیف هستی، که اگر مادر برایت دیر غذا بکشد، قهر می کنی، و آنقدر ناز پرورده ای، که اگر در غذایت پیاز و یا چربی باشد، آن را کنار می گذاری.
تو هنوز از میان سطل هایِ زباله، نان هایِ خشک را بیرون نکشیده ای، و با گربه ها در آخرِ شب، بر سر نانِ چربِ کبابی ها، درگیر نشده ای. تو هنوز پوستِ خیار و ته مانده یِ میوه ها را از رویِ زمین و کنارِ کوچه، آن هم با سرعت و دقت ، که کسی تو را نبیند، جمع نکرده ای. تو هنوز لباس پنبه دار نپوشیده ای، و هنوز وصله هایِ بزرگ را با دست هایِ کوچک و چادرِ کهنه ات پنهان نکرده ای، تو هنوز به خاطرِ دست هایِ کثیف و پایِ برهنه و کفش هایِ پاره، نگاهِ تحقیرآمیزی را بر خود نخریده ای؛ و این است که معنایِ غصه و رنج را نمی فهمی و بارِ مشکلات و مسئولیت ها را نمی شناسی، و تنهایی و بی کسی را درک نمی کنی؛ که لذّتِ اُنسِ حقّ و پناهِ حقّ و محبتِ حقّ را بفهمی و حتی با سختی ها راحت باشی و با رنج ها راحت و در توفان ها آرام.

?نامه های بلوغ ص77
#ع_ص

بیماری خاموش

«یکی از بیمارى‌هاى خطرناک، مرضى بى‌صداست که هیچگونه علامتى نداشته و ندارد و اما مى‌تواند آسیب شدیدى به شما وارد نماید.
این بیماری، مرض «عادى‌شدنِ نعمت» است. این بیمارى چهار نشانه دارد:

1ـ این که نعمت‌هاى فراوانى داشته باشى، اما آنها را نعمت ندانى، و هیچگونه احساس [شکرگزارى] در قبالش نداشته باشى، گویى این که حقى کسب شده است…

2ـ این که وارد خانه شوى و همه‌ى اعضاى خانواده‌ در سلامتى بسر برند، اما «شکر خدا» را به جاى نیاورى!….

3ـ وارد بازار شوى و خرید کنى و تمامى مایحتاج زندگى را در چرخ دستى بگذارى و به خانه برگردى، بدون این که قدردان و شکرگذار صاحب نعمت باشى، و این امر را عادى و حق خودت در زندگى بپندارى.

4ـ هر روز در کمال صحت و سلامتى از خواب برخیزى در حالى که از چیزى نگران و ناراحت نباشى، اما خدا را سپاس نگویى!

خدایا مراقبم باش!
اگر اینگونه شوم، در وضعیت خطرناکى هستم!

خودتو داری کجا خرج میکنی؟
.
.
به او گفتم: داداش، تو این روزگار، ما خواهى نخواهى خرج مى‌شویم… درست؟

جواب داد: درست. گفتم: کجا خرج بشویم که ارزش داشته باشد؟ براى کى خرج بشیم که معرفت داشته باشد؟ دل‌هاى بزرگمان را کجا بگذاریم که قدر داشته باشند؟

سپس پرسیدم: درخت چیه؟ جواب داد: ریشه، ساقه، شاخه، گاهى هم میوه…؟ گفتم: هیچ دیدى که وقتى یک درخت میوه داد… خاک و آب را از ریشه‌ها و ساقه و شاخه‌ها گذروند و میوه شد، آن گاه یک باغبان میوه‌ها را همین‌طورى رها مى‌کند؟ یا میوه‌ها را دوباره توى خاک‌ها، پاى ریشه خاک بکنه؟

گفت: مگر خره؟…

گفتم: جهان هستى، تمام هستى یک درخته… میوه درخت هستى تویى. همه ابر و باد و مه و خورشید و فلک به تو ختم مى‌شه. زمین و نفت و طلا و الماس‌ها و ریشه‌ها و ساقه‌ها و شاخه‌هاى تو هستند. همه آن‌ها مال تو هستند. تو مال کى هستى؟ تو خودت را سر شاخه‌ها مى‌گذارى تا بپوسى؟ خودت رو احتکار مى‌کنى یا این که دوباره پاى ریشه‌ها و خاک‌ها مى‌ریزى و براى چیزهاى که مال تو هستند و براى تو هستند، براى آن‌ها خرج مى‌کنى؟

گفتم: همه اون‌ها کمتر از تو هستند، همه اون‌ها وقتى کامل شدند، به تو مى‌رسند. تو میوه‌اى، خودت را داشته باش، براى مرده‌ها خرج نکن. آن‌ها براى تو هستند تو براى آن‌ها نباش… تو ادامه داشته باش… تا آن‌ها هم ادامه پیدا کنند.

گفتم: اگر بخواهى ادامه پیدا کنى، اگر بخواهى حرکت کنى، آن وقت باید از راه خبر بگیرى آن وقت باید راهنما بگیرى… آن وقت باید از همین زمین‌ها و ریشه‌ها و شاخه‌ها آذوقه بردارى. که همیشه راه هست، و کار تو رفتن است. کار تو تحرکه نه تنوع. که تنوع شکل عوض کردن و بزک کردن است، اما تحرک راه افتادن است. کسى که فهمید چقدر است، به راحتى مى‌تواند هدف را انتخاب کند و از تنوع‌ها به حرکت‌ها روى بیاورد و به جهت عالى‌تر و بالاتر متوجه بشود.»

روش نقد، ج 1، ص 40 تا 43
#استاد_علی_صفایی_حائری_ره

‍ ‍ ✅ پیرمردی که از روی بدن پسرش رد نشد …

#پیشنهاد_مطالعه


‍در بعضی عملیات ها بدلیل کمبود وقت ،
یک نفر به حالت دراز کش روی سیم های خاردار قرار می گرفت …

تا سایر رزمنده ها از روی جسم او بگذرند …

گردان تا بخواهد از روی او رد شود ،
فرد بر اثر درد و خونریزی به شهادت میرسید .

داوطلب زیاد بود …

قرعه انداختند .

افتاد بنام یه جوون .

همه اعتراض کردند الا یه پیرمرد !

گفت : « چیکار دارید ! بنامش افتاده دیگه !»

بچه ها از پیرمرد بدشون اومد .

دوباره قرعه انداختند بازم افتاد بنام همون جوون .

جوون بلافاصله خودش رو به صورت انداخت رو سیم خاردار .

بچه ها با بی میلی و اجبار شروع کردن به رد شدن از روی بدن جوون .

همه رفتن الا پیرمرد .

گفتند : « بیا ! »

گفت : « نه ! شما بریدد! من باید وایسم بدن پسرم رو ببرم برای مادرش !مادرش منتظره ! » ??

‍ ? مسئول ڪاروان شهدا بود ؛ مے‌گفت :
پیڪر شهدا رو واسه تشییع مے‌بردن ؛
نزدیڪ خرم آباد دیدم جلو یڪے از تریلےها شلوغ شده ، اومدم جلو دیدم یه دختر 14 ، 15 ساله جلو تریلے دراز ڪشیده ، گفتم : چے شده ؟!! گفتن : هیچے این دختره اسم باباشو رو این تابوت ها دیده گفته تا بابامو نبینم نمیذارم رد بشید … بهش گفتم : صبر ڪن دو روز دیگه می‌رسه تهران معراج شهدا ، بعد برمیگردوننشون … گفت : نه من حالیم نمیشه ، من به دنیا نیومده بودم بابام شهید شده ، باید بابامو ببینم . تابوت ها رو گذاشتم زمین . پرچمو باز ڪردم یه ڪفن ڪوچک درآوردم … سه چهار تا تیڪه استخوان دادم بهش ؛ هی میمالید به چشماش ، هے مے‌گفت : بابا ، بابا ، بابا … دیدم این دختر داره جون میده ؛ گفتم : دیگه بسه عزیزم بذار برسونیم … گفت : تو رو خدا بذار یه خواهش بڪنم ؟ گفتم : بگو … گفت : حالا ڪه میخواید ببرید ، به من بگید استخوان دست بابام ڪدومه ؟!!! همه مات و مبهوت مونده بودن ڪه میخواد چیڪار ڪنه این دختر !!! اما … ڪاری ڪرد ڪه زمین و زمانو به لرزه درآورد …
استخوان دست باباشو دادم دستش ؛ تا گرفت گذاشت رو سرش و استخوان دست باباش را میکشید روی سرش
می گفت : “آرزو داشتم یه روز بابام دست بڪشه رو سرم”
??

شما بگید ما چقدر به شهدامون مدیونیم ؟؟؟!!!….

بعضى‏ها مى‏گویند: عبادت به جز خدمت خلق نیست، پس ادیسون هم خدمت کرده است. خدمت یعنى چه؟ وقتى آدمیت آدمى را مسدود کردند، وقتى چشم او را کور کردند، اگر نور افکن هم برایش درست کرده باشند، آیا به او خدمت کرده‏اند؟! وقتى دلش را کور کردند، اگر برایش چراغ آماده کنند، خدمت است؟!

دنیایى که چشم آدم‏ها را از کاسه در آورده، دل آنها را وارونه کرده، ذهنیت آنها را بسته و کور کرده، حال اگر به آنها نان بدهد، آب بدهد، زندگى کامپیوترى بدهد و همه چیز را براى آنها همان طور که مى‏خواهند فراهم کند، آیا به آنها خدمت کرده است؟! چه کسى را فریب مى‏دهید؟ در چه فضایى حرف مى‏زنید؟

خدمت به آدم این نیست که به او رفاه، امن و رهایى را بدهند، اگر این سه آرمانِ انسانِ معاصرِ امروز را هم به او بدهند و براى او محقق سازند، تازه این سه گام از اسلام پایین‏تر است.

همه این گام‏ها و همه کارهایى که ادیسون‏ها و دانشمندان کرده‏اند، در حوزه رفاه است. همه کارهایى که همه روانشناسان کرده‏اند، در حوزه امن است و همه کارهایى که هنوز هیچ کس راجع به رهایى و آزادگى انسان نکرده است تا چیزى گریبان‏گیر او نباشد، در حوزه رهایى است.

#استاد_علی_صفایی_حائری_ره

شماره کارت بدم عیدمو بریزین حساب یا هنوز زوده؟