?دیروز سنگرهای ما دهلاویه بود و شلمچه
و
دهلران و مهران و…
و
امروز، همین گروه های مجازی!
دیروز،
جنگِ ما جنگ موشک بود و تانک و توپ
و
امروز، جنگ در پشتِ خاکریز های شبکه های اجتمایی
جنگِ نفر به نفر!
جنگِ نفس به نفس
جنگ واتساپ به واتساپ
جنگ جیمیل به جیمیل و ایمیل به ایمیل!
سطح جنگِ ما دیگر فرسایش زمینی نیست..
فرسایشِ در باورهاست
سازنده بمب اتم، هیروشیما و ناکازاکی ژاپن را هدف قرار داد
صدهاهزار نفرقربانی این خودکامگی شدند
و اما
بمب امروز ،بمب سلطه رسانه و شبکه های اجتمایی است!
بمبی که ترکش، دیگر دست و پا را قطع نمی کند!
باورها و اعتقادات را متلاشی می کند!
جنگی سخت تر از کربلای 5 و والفجر مقدماتی
اما مخملی و نرم!
سنگرها عوض شده اند اما مبارزه هست!
چرا ؟!
چون هنوز شیطان در خیابان های وجود زیاده خواهان، عرض اندام می کند
چریکِ دیروز کلاشینکفی بر دوش داشت و قناسه ای.
و
چریک امروز، قلمی و اندیشه ای
باید مواظب قناسه های دشمن بود چون باورهای ما را نشانه رفته است
چریک های امروز جنگی سخت تر از چمران ها و سیدهاشمی ها و ضرغام ها در پیش رو دارند
و
دیگر خفتن برای هیچکسی جایز نیست
دشمن در دو قدمی ما سنگر گرفته است
در خیابانها با حمله به ارزش ها
در اقتصاد حمله به اقتصاد بومی
در سیاست حمله به عزت ملی
و…
مواظب سنگرهای پیش رو و پشت سر هم، باشید
نکند دشمن دوباره اُحد دیگری را رقم بزند
این جنگ،جنگ اخر است!!
اول، جنگ اعتقادی و سپس جنگ فرسایشی
و….