#به قلمخودم
احساس ضعف می کنم …
وقتی عکس شهدا را می بینم …
وقتی به گلزار شهدا می روم …
احساس پوچی می کنم …
من کجا و آن ها کجا …
آوینی خود شهید بود که می توانست آنقدر زیبا از شهدا را توصیف کند …
زبان من  بسته است که بخواهم در مورد آن ها چیزی بگویم …

چون من از جنس آنها نیستم …
نه نه نه …
این جمله را می توانم بگویم …
#شهدا_شرمنده_ایم …

هیچ موقع هم خسته نمی شوم …
و همیشه هم برایم تازگی دارد …
اصلا دوست دارم عکس هر #شهیدی را دیدم سرم پایین بیندازم بگویم:
#_شهدا_شرمنده_ایم …

دوست دارم هر موقع به گلزار رفتم به تک تک #لاله_های_در_خاک_آرمیده بگویم :

شهدا شرمنده ایم …
دوست دارم این ذکر من شود …
#شهدا_شرمنده_ام …
#شهدا_جامانده_ام

وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْیَاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ

(آل عمران…169)