✍پیامبر اکرم(ص) فرمود:
آخرین کسی را که دستور داده می شود به سوی دوزخ ببرند،ناگهان به اطراف خود نگاه می کند.خداوند دستور می دهد او را برگردانند . پس او را بر می گردانند .

خطاب می رسد : چرا به اطراف خود نگاه کردی و در انتظار چه هستی؟

عرض می کند : پروردگارا ! من درباره تو این چنین گمان نمی کردم .

خداوند می فرماید : پس چه گمان می کردی ؟

عرض می کند : گمانم این بود که گناهان مرا می بخشی و مرا در بهشت خود جای می دهی !

خداوند می فرماید : ای فرشتگان من ! به عزت و جلال و مقام والایم سوگند ، بنده ام هرگز گمان خیر درباره من نبرده است، اگر ساعتی گمان خیر برده بود،او را به جهنم نمی فرستادم،گرچه دروغ می گوید،ولی با این حال اظهار حسن ظن او را بپذیرید و اورا به بهشت ببرید

????سپس پیامبر(ص) فرمود: هیچ بنده ای نیست که نسبت به خداوند متعال گمان خیر برد ، مگر این که خدا نزد گمان وی خواهد بود( وطبق گمان بنده،با وی رفتار خواهد نمود)

پ ن : حسن ظن به خدا یعنی در مسیر بندگی درست قدم برداریم و اگر احیانا دچار غفلتی شدیم از رحمت خدا ناامید نشویم

????تفسير نمونه، ج‏20، ص: 254